AGC Asahi Glass tarafından geliştirilen ve daha önce Milano Tasarım Haftası 2018’de sunulan bir teknoloji ile üretilen enstalasyon, ses üreten camdan yararlanıyor. “Ses Manzarası” adı verilen tasarım, Milano Centrale İstasyonu’ndaki eski bir depoda form buldu.

Enstalasyon, ses üreten cam katmanları ile yepyeni bir tasarıma sahiptir. Ses üretmek için dönüştürücü olarak kullanıldığında; yenilikçi tasarımı sayesinde, camın içsel rezonans özelliklerini azaltır ve konuşmacının sesine çok benzer şekilde sesi dönüştürerek, net ve güzel sesler üretir.

Şeffaf cam ve sesin somut olmayan doğası kullanılarak tasarlanan bu sergi, tek bir cam tabakasının havada dağılmış birkaç parçaya bölündüğü ve ziyaretçilere zamanın duruyormuş gibi hissettirdiği bir anı yakalar. Bu alana yerleştirilmiş 35 cam tabakasının her biri, pek çok kaynaktan çıkarılan sesleri ileterek farklı doğa sesleri yayar.

Sergi; tıpkı gerçek bir doğa yürüyüşü yaparken olduğu gibi, duyuldukları yere bağlı olarak seslerin farklı şekilde algılanabildiği ve her ziyaretçiye deneyimlemesi için farklı bir sahne sunan çok katmanlı bir ses manzarası sunuyor. Örneğin, bir ziyaretçi, aralıklı olarak hareket eden yüksek yerlerden kuş cıvıltıları duyabilirken, bir diğeri denizden gelen dalgaların seslerini duyabilir. Bu sesler, tüm alan içinde dağınık, görünmez ses “odaları” oluşturmak için birleşir.

Sergi alanının kurulumu için özel bir tasarım kurgusu benimsenerek; sesin camdan yayıldığını görsel olarak iletmek için her bir ünitedeki ses kaynağı, camdan ayrı bir alanda monte edildi. Titreşimler ince tel yoluyla cam malzemeye iletilerek, sesin havada asılı duran cam parçaları tarafından yayıldığı etkileyici bir hoparlör kuruldu.

Kişinin gözlerini kapatarak ve cam ortamdan aktarılan çeşitli sesleri içine alarak, dış manzaraları ve görüntüleri yalnızca işitsel duyumlar aracılığıyla “görme” eylemini gerçekleştirmesi mümkündür. Bu yeni cam teknolojisi, ses manzaraları dünyasına açılan bir pencere görevi görüyor.

Kaynakça:

Archdaily.com